Przejdź do głównej zawartości

Spacer w parku - ciąg dalszy

Wrzucam fotki ze spaceru opisanego wcześniej. Tym razem, na zdjęciach czasem widać także mnie... Proszę zwrócić uwagę na przepastną torbę, którą noszę, której nienawidzę, bo mnie ucha uwierają w ramię, ale za to mieści ona milion rzeczy, które powinnam brać ze sobą na jesienny spacer z trzyletnim dzieckiem, w tym dodatkowe ubranie, czapkę, picie, przekąski, aparat fotograficzny, telefon, portfel, dokumenty, pęk kluczy do różnych drzwi, w tym do samochodu.... i jeszcze tam żołędzie dopychałyśmy, bo nazbierałyśmy tyle, że się Matyldzie w koszyczku nie mieściły. Balon już nie wszedł. Z większych toreb, to już mam tylko plecak turystyczny, albo torbę sportową...


[gallery link="file"]

Zdjęcia: Wojtek, Modelki: Głównie Młoda i trochę Ja.


Wielkie dzięki Wojtek za super zdjęcia. Tyle było fajnych, że musiałam się opanowywać, żeby wszystkich na bloga nie wrzucać :)

Etykiety:

Komentarze

  1. ~Matylda3 listopada 2012 05:13

    Foteczki pierwsza klasa, no i modelki oczywiście :D

    OdpowiedzUsuń
  2. ~Anna3 listopada 2012 06:22

    Przekażę fotografowi wyrazy uznania :)

    OdpowiedzUsuń
  3. ~Kasia Dudziak14 sierpnia 2014 04:36

    Zdjęcia śliczne i córunia też urocza. Pięknie wyglądacie Drogie Panie. Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Robię coś, co jest strasznie nudne, ale jednak z tyłu głowy lata mi słówko: satysfakcja - ot taki dylemat

Wiecie, jak to jest? Pewnego dnia zachciewa się takiej babie leniwej, ale też takiej, co to potrafi się zaprzeć i zacisnąć zęby, no więc zachciewa się nagle babie wyjść z kuchni i zrobić coś ekscytującego.  Ekscytacja poza kuchnią może objawiać się w wyniku posmarowania ryjka rano kremem nawilżającym "na noc", tudzież poza domem - jazdą komunikacja miejską bez ważnego biletu, albo jazdą samochodem bez dokumentów, przy czym oba te zdarzenia muszą być wykonywane świadomie, bez świadomości, że się tych rzeczy nie ma, nie ma ekscytacji... No wiecie, taka baba przykładowa mogłaby wymieniać i wymieniać różne przykłady życia na krawędzi, ale podam jeden. Biegi przełajowe z przeszkodami. Takich imprez w całej Polsce jest wbrew pozorom całkiem sporo, zeszłej jesieni znalazłam jedną, mieliśmy rodzinnie pojechać, zobaczyć, jak takie "cóś" wygląda na żywo, żebym na wiosnę 2018 mogła się mentalnie przygotować i zacząć startować.  Widocznie jednak zachłysnęłam się tym
1 komentarz
Czytaj więcej

Zakręcenie życiowe - poziom fyfnosty

Co robi idiotka, jak ma za dużo spraw na głowie i nie ogarnia? Przytula kolejny problem i kolejną rzecz do załatwienia, bo jak nie ogarniam, to może jestem po prostu źle zorganizowana?... Ktoś zna z autopsji? Efektem zakręcenia są sytuacje lekko komiczne, we mnie wzbudzające niepokój, jednakże stanowiące świetny materiał do anegdotek... Otóż.... Budzi mnie rano budzik, natarczywie i stanowczo. usiłuję z zamkniętymi oczami wymacać telefon, żeby wyłączyć te irytujące dźwięki, które wbijają mi się w mózg. Myślę sobie "O rany, ale jestem niewyspana. Poziom zmęczenia na oko czwartkowy." Więc wstaję ucieszona myślą, że jutro piątek, piąteczek, piątunio, a potem weekend, więc może trochę odpocznę, gdy nagle, strzałem znikąd, życie uderza mnie w potylicę i rodzi się we mnie - bynajmniej nie błogie - uświadomienie czasoprzestrzeni. Laska, weekend się właśnie skończył, jest poniedziałek 6 rano, świat przed tobą stoi otworem... Oka, ale dajcie mi chwilę, przynajmniej otworzę oc
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Zmiana daty

Muszę przyznać, że ostatnie dni minionego właśnie roku spędziłam tak jak chciałam - leniwie... No, może gdybym nie miała dziecka, repertuar filmowy dobrałabym inaczej, ale mówi się trudno i ogląda się dalej, chociaż szczerze powiedziawszy taka "Koralina" na-ten-przykład, to mną lekko wstrząsnęła. W Święta Młoda dostała od dziadków puzzle - dwa razy po 500 elementów. Szybkie obliczenia dały mi nadzieję, że jeden obrazek powinien się zmieścić na takim małym stoliczku, który mieliśmy do dyspozycji w naszym pokoju w Dziczy. Nieważne, że dwudziesta minęła, że Młoda powinna iść spać, że może by jej książkę poczytać... nie-waż-ne!. Ja kocham puzzle i nie układałam ich ponad 10 lat! Te z "My little pony"i "Księżniczkami Disney'a" się, proszę Państwa, nie liczą... Postanowiłam nadrobić zmarnowane lata. Mąż i dziecko postanowili mi pomóc i musiałam tłumić warczenie, że ja chcę SAMA!!!! - no przecież wspólna, rodzinna zabawa, nie będę znowu taką zołzą, dla nic
Prześlij komentarz
Czytaj więcej