W co się bawić?

Obydwoje z mężem pracujemy na etacie. Młodą z przedszkola odbierają więc dziadkowie, potem któreś z nas odbiera ją od dziadków, czasem jeszcze zakupy, coś załatwić, powrót do domu i praktycznie jest wieczór. Czasu na zabawę z Dusiakiem nie mamy w tygodniu zbyt wiele, ale staramy się przynajmniej podtrzymywać rytuał wieczornego czytania książek.

Za to w weekend mamy dwa pełne dni i czasami perspektywy wyjścia na dwór zerowe, bo pogoda zdecydowanie nie zachęca. Więc, jakie atrakcje zapewnić Młodej, żeby po dwóch dniach nie uważała nas za zgredziałych nudziarzy? No i żeby nie siedziała przed telewizorem non stop oglądając bajki. Moich kilka sposobów na spędzanie z Młodą czasu:

1. Zajęcia plastyczne. Hi, hi. Talent plastyczny to ja mam umiarkowany, ale coś tam narysuję, namaluję, czy zlepię. Matyldy długo namawiać nie było trzeba, uwielbia zarówno rysować, malować farbami, jak i wycinać i kleić, czy lepić kształty z plasteliny, albo ciastoliny. Oczywiście czasem staram się ukierunkować ją tematycznie, patrz: robienie ozdób choinkowych, czy laurek na dzień babci i dziadka. Czasami rysujemy lub malujemy na pustych kartkach, konkretne obrazki, czasem bohomazujemy, czasem staram się Młodą nauczyć różnych kształtów, szlaczków i literek. Możliwości jest trochę, więc na szczęście Matyldzie zabawa się nie nudzi. W necie staram się wyszukiwać czarno-białe obrazki, które można później wydrukować i pokolorować, co z kolei uczy Młodą dokładności. Widok jest niezły, jak siedzi Młoda nad kartką, skupiona, język wystawiony i stara się nie wyjechać kredką poza kontur obrazka. A jej zadowolona mina, jak się jej uda... :) Bajka.

Pomalowane, pokryklane i pobohomazowane kartki wykorzystujemy później do wycinania z nich kształtów i nalepiania na inne kartki, tak, żeby powstał jakiś rysunek. Matylda sama wymyśliła taką zabawę i muszę przyznać, że bardzo mi się podoba, bo jest dosyć kreatywna. Należało tylko wytrenować dziecko, że kleju się nie je, nie smaruje się nim całego ciałka, zwłaszcza ust i oczu i nie wyciera się go w pościel, ani tym bardziej nie próbuje się kleju wcisnąć kotu do pyszczka :) ale jak tylko to załapała podstawy, to zabawa jest przednia. Przy okazji robię recycling tej tony ulotek reklamowych, które znajduję w skrzynce, bo wycinam z nich co ładniejsze obrazki produktów i Matylda sobie później, na przykład mebluje "wirtualny" pokój i nakleja na kartkę różne przedmioty, które chciałaby w pokoju mieć.

A na marginesie, to wiedzieliście, że istnieje coś takiego, jak farby akwarelowe w sztyfcie? Ja odkryłam niedawno i szalenie mi się spodobały. Wyglądają jak klej w sztyfcie, tylko są kolorowe i można nimi malować, bez użycia wody, a zachowują się jak farba, a nie jak mazak czy kredka. Sprytne to zwłaszcza, że jak Dusiak maluje tradycyjnie, to pomalowana kartka musi później schnąć parę godzin :)

2. Basen. Wszyscy uwielbiamy wodę. Postanowiliśmy więc nauczyć Matyldę pływać w czymś większym niż wanna, czy dmuchany basenik ogrodowy, z wodą do łydek. Zaczęliśmy chodzić więc do aquaparku. Ogromny minus tego rozwiązania, to cena. Kiedyś już pisałam, że strona finansowa, to nie jest moja najbardziej atrakcyjna strona :) Ale problem rozwiązujemy tak, że chodzimy raz na dwa, trzy tygodnie - zależnie od stanu zdrowia Matyldy - i chodzi jedno z nas. Oszczędność jakaś jest (jedna osoba dorosła na godzinę to 18 złotych), a poza tym wolę raz obiadu nie zjeść byleby Dusiak miała zabawę.

Bywamy w aquaparku w Dąbrowie Górniczej, chyba Nemo się nazywa. Jak ktoś jest ze Śląska albo Zagłębia, to polecam. Plusy aquaparku są takie, że dziecko ma małe szanse na zniechęcenie się do wody. Przede wszystkim jest ciepło i w wodzie i, że tak powiem, na lądzie. Młoda nie marznie i nie mam obaw, że dostanie od razu zapalenia płuc :) Poza tym są baseniki o różnej głębokości dla dzieci, ze zjeżdżalniami, armatką wodną i statkiem pirackim; są bąbelki w różnych miejscach basenu; są fontanny; jest rzeczka, w której prąd sam Cię unosi; są hamaki do pobujania i odpoczynku. I przede wszystkim są rury! Żółta, czerwona i czarna, a właściwie niebieska. Rury to kryte zjeżdżalnie o różnym poziomie trudności. Żółta jest przyjemna, czerwona już trochę gorzej, zwłaszcza, że momentami jest w niej ciemno i nie widać, gdzie się spada :). Czarnej nie próbowałam, ale jakoś mnie nie zachęca. Mąż był raz, stwierdził, że nudna, bo nie ma zakrętów i jest prawie pionowa. I Młoda też te rury uwielbia, na żółtej ma frajdę, a ostatnio zachciało jej się spróbować zjazdu na czerwonej. Jak wjechałyśmy w ciemność, to adrenalina jej skoczyła tak, że aż z uszu parowało... :) Ale targała mnie znowu na czerwoną... Lubi emocje.

Sposobem na wyciągnięcie Młodej z basenu, jest zaproponowanie jej frytek, co może i jest małym przekupstwem, ale w sumie ona i tak po basenie jest głodna, a jak widzę, jak inne dzieci robią sajgon rodzicom, bo nie chcą iść do domu, to jestem zadowolona z naszego rozwiązania.

Próbowaliśmy z Lubym aquapark w Rudzie Śląskiej, ale poza czerwoną wielką piłką, na którą można się było wspinać po linach, a potem z niej zeskakiwać pą, pą, pą (onomatopeja :)), to jakoś nas nie zachwycił. Największy w okolicy jest podobno w Tarnowskich Górach, ale tam jeszcze nie trafiliśmy.

3. Teatr. Wymyśliliśmy, że na kino Młoda jeszcze chyba za mała, bo raczej półtorej godziny na tyłku nie usiedzi, ale w teatrze przedstawienia krótsze. I w tej materii pomagają nam dziadkowie. Bo w Katowicach jest coś takiego jak legitymacja babci lub dziadka  z wnuczkiem. Załatwia się to chyba w urzędzie miasta i na taką legitymację można dostać zniżki, między innymi na teatr właśnie. W ten sposób bilety za cztery osoby (babcia, dziadek, Młoda i jej kuzyn) kosztują tyle, ile jeden bilet dla normalnej osoby (naprawdę nikogo nie obrażam :P). Dzieciaki są zachwycone, bo bajki różne, z wykorzystaniem różnych technik i rekwizytów. Polecam wszystkim, zwłaszcza, jak ktoś jest z Katowic, to namówcie dziadków i babcie na te legitymacje. A może w innych miastach też na podobne "promocje" kulturalne się można załapać.

4. Pisanie i czytanie. Taką sobie wymyśliłam zabawę z wykorzystaniem kompa, którą Młodą bardzo nęci. Zresztą wiadomo, że przecież na pewno będzie z kompa korzystała, więc staram się go wykorzystać do nauki rozpoznawania literek i cyferek. W edytorze tekstowym piszę Młodej jakieś słowa, albo zdania, a ona musi je przepisać, szukając odpowiednich znaków na klawiaturze. Nawet się zdziwiłam, bo załapała to od pierwszego razu i idzie jej coraz lepiej. Trzy lata ma, litery umie pisać, ale sznurówek to jakoś się nie nauczyła zawiązywać... Może jeszcze nie wymyśliłam na to odpowiedniego sposobu nauki? :)

5. Gotowanie. Ja gotować bardzo lubię, a Dusiak jest żywo zainteresowana, tym co się dzieje w kuchni. Więc po krótkim kursie przetrwania w kuchni i obcowania z gorącymi garnkami, Młoda załapała podstawy bezpieczeństwa i uwielbia mi pomagać przy gotowaniu. Ostatnio nawet nakładała farsz do rolad wołowych i pomagała mi je zawijać, a Mój Mąż stwierdził, że Matylda robi lepsze rolady ode mnie... Zdrajca... :)

Kiedyś widziałam taką edycję MasterChef z Australii z dziećmi w roli głównej. Dziesięcioletnie dzieciaki robiły takie potrawy i desery, że ja nie wiem, czy bym się podjęła. No więc może Młoda znajdzie w gotowaniu swoje powołanie, to przynajmniej odciąży mnie z częścią obowiązków domowych :) Chociaż pichcić akurat lubię. Ciekawe, czy udałoby mi się ją namówić na sprzątanie? Hi, hi.

Ja mam taką ogromna prośbę, do Czytających i Zaglądających, o jakieś nowe pomysły na kreatywne zabawy z dzieckiem. Bo mi się czasami wena kończy. A im więcej rozumków, tym więcej pomysłów. Pliz, pliz, pliiiz.